antebimizde son zamanda caddecilik kültürü ehliyetli ehliyetisiz herkesin modası olmuştur.
uşaklar analarının babalarının arabalarıylan eski garajda modifiye denilen olaya yönelmişlerdir.
genellikle bu gençler feyzi çakmak bulvarında eski makdanıs yeni adı hatırıma gelmey (bkz: gulaasma) ve dersane çıkışları gezerler.
eski ordu caddesi gençliği nerde kaldı.
birde antepte herkesin bildiği klasik yalanla karışık bir efsane vardır.
bu evin altı eksiden mezarlıkmışta yapılıyken kepçeylen garmışlar ondan sonra temeli atılmış.
bide mezarlıkta birinin mezarından gece hep ışık çıkıy diye bi dedikodu vardı
nedeni ise ölen kişi mahallede gezerken birisi dine imana sövmüş sanırım oda karşı çıkınca sövenler bunu öldürmüş o yüzden mezarlıktan gece ışık çıkarmış bu efsane epey bi sürdü ama birgün o tarafın elektriği tamamen kesilince öyle birşey olmadığını herkes anladı demekki ışık yansımasıymış uzaktan görenler için.
pasaj esnafı müşterilere sanki kanser ilacı satıyormuşcasına tavır çizer.kendi elindeki mal sanki hiçbiryerde bulunmaz.çok fiyat soran kişilere,bir iki malın fiyatını söyledikten sonra:alıcıysan söyliym yoosa öte get der.o kadar konuşacağına fiyatı söylemez.zaten artık kimsede kolay kolay pasaja gitmiyor büyük elektronik mağazaları ve supermarketler zaten yuvarlanmakta olan esnafa bi deppik de kendi koymuştur.şu anda büyük kısmı acından gebermek üzeredir.
(bkz: gendi düşen ağlamaz)
alamanyaya göç etmiş orada yaşayan türklere verilen isim,bu kadarı gayet doğal.
ancak antepte bütün yabancı ülkelerde yaşayan türkler alamancı dır.
a:bizim alamancılar bu yaz gelemiycilermiş yav yaddı bizim telefon işi.
b:neen nerde oturuylarki?
a:norveç'de.