ben okula başladığımda yeni bina inşaat halindeydi (bkz: gaziantep anadolu lisesi) cemil alevli yapısı binada okurduk.şerwood ormanında türlüü aklaksızlıklar ederdik.hamit haşap tan dayak yir,deli ziya dan ifrit kimi korhardık.leydi 2. yılmazer den ingilizce örgenirdik(bkz:nazife gültekin) .otobosun arhasında hepberabar zıplardık şöfürr gaffayı yirdiiii.bedenci nahit hocamız vardı.abi yeen gözeldi..
neyse.....esgi hurmalar yüreemi tırmalar......gıpleden geldi gışımız allaha galdı işimiz...........heyillisi......

'cincik yasar', 'deli ziya', 'sedat hoca', 'hamit hasap', 'nahit ozdede', rahmetli 'sahin lacinpala' (nur icinde yatsin), 'nurcin hoca'(goren) gibi efsane hocalardan egitim aldigimiz, cocuklugumuzu ve gencligimizi bir cati altinda zaman zaman arkadasca, kimi zaman gruplasarak ama hep cok keyifli yasadigimiz, carsamba ve/veya cuma oglenden sonralari 3 dersi kirip basket maclarina gittigimiz, (bkz: wir bezuhen suzammen unzere tante) diye tezahurat ederek antep lisesini delirttigimiz, ya da tum sinifin erkekleri ile kent sinemasina (bkz: karpuzcu) filmini seyretmeye gittigimiz, ogle aralari okulun kiyisindaki cigerciye kacip iceride gizliden cuvara ictigimiz-lezzetli cartlak kebabinin tadi hala damagimdadir-, ogle aralari efsane futbol maclari yaptigimiz, okul cikisi kantincilerle baklavasina maclar yaptigimiz, ya da yine tum sinifca maanaolu koprusune kadar sohbet ederek yurudugumuz, en guzel asklari yasadigim, hayatimin en keyifli yillarinin gectigi, simdi bile onunden gecerken gozlerimin doldugu gonlumun dus ulkesi...

lise yıllarımı geçirdiğim ilim ve irfan yuvası. herkesin lisesi kendine özeldir mutlaka, işte bu yüzden burası da bana özel gelir. bir ara bir hocamız vardı şu an adını dahi hatırlamam ama gözümün önünde arka sıramda oturan arkadaşımın gözüne oturttuğu döner sümsüğü unutmam hiç. şimdi dönüp bakınca isimlerini dahi hatırlayamadığım simalar var anılarımda. oysa asla unutmayacağım gibi gelirdi. arkadaşlarımdan asla ayrılmayacağımı düşünürdüm oysa hayat hepimizi ayrı yollara savurdu. kırk yılın başı bir araya geldiğimizde hala mutlulukla anabiliyorum ama o günleri.
bir de şarkımız vardı o zaman:

gözlerimde yaş kalbimde sızı
unutmadım seni
unutamadım, unutamadım
ne olur anla beni

teee dışarılara kadar adı duyulan birlik beraberligin en önemli unsur oldugu şahsımca gaziantep'in en önemli dernegidir okul deel bilerekten dernek dedim.böyle lokal kimin gidiyin yemek yiyin sohbet ediyin hocalar hakiye anlatır işte gazyagcısı olsun müslümü olsun yaşarbıldığı olsun eyidir hoştur.

birlik ve beraberligin temeli olaraktan galist adı altında birde dernegi olan okul .


(bkz: galist)

7 sene iyi kötü hatıralarla okduğum antebin en güzide okullarından biri (bence birinciside diğerlerine ayıp ılmasın)
nerdeeee o günler nurçinden nerimana ziyadan hamit haşaba bahriden nursele hepsine teşekkür ederim.
hele o yemekhanede sabahları çıhan şorbaya deyecek yok...!

hiç bitmesini istemediğim, 4 yıl süren ve malesef 3 yıl önce uyandığım çoook güzel bir rüyaydı..

vay be ben buradan mezun olalı 3 yıl olmuş.okulun her noktasında bir anım var ama en çok arka bahçede sigara içmeyi özledim. ayrıca pazar akşamları müslüm kayıran sayesinde yegane piknik alanımızda orasıydı. müslüm hocanın mangalını alıp alıp kebap yapardık. ne zaman içmek istesek aklımıza ilk önce okulun arka bahçesi gelirdi.ayrıca unutulmazlardan ve ya gal klasiklerinden biri de gkv ile yaptığımız basketbol,voleybol maçlarındaki tezahüratlarımızdı.ama ne yalan söylim ben okulu o kadar da sevmezdim.ama allahtan başka okulda okumamışım zera öyle kafan esince kaçabileceğin her yerinde rahatça sigara içebileceğin dostlukları sıkı olan kaç tane okulda okuyabilirsin ki?

zemanında en yüksek puan alan bura gederdi demişler ya bazı entrilerde,
kele bizim zemanımızda okula girmeye yarışılırdı, bi anadaolu lisesine girmeye deel.. tekdi.. iki alternatifin vardı, ya gal lı olucuydun ya galsız.. o yüzden böök ayrıcalıkdır gal da okumak..

1991 girişli olduğum ve 7 yıl boyunca okuduğum sevgili okulum. o yıllarda anadolu liselerine giren civcivler yedi senenin sonunda tavuk ve horoz olarak kümesten atılırlardı ayrıca 4 sınıfta toplam 144 kişi alındığı için öğrenci kalitesinin en yüksek olduğu zamanlardı..

bu gala daşlı gala cıngıllı daşlı gala.... dört yıl bende ohuduydum ama teey eskiden sonnra sekiz yıllık egitin neyin bişi icat eddilerdi de ohulun eski galitesi kalmayinçi solugu fen liselerinde aldıydıh.

o zamanlar aysel sayın müdürdü hayatımda gördöüm ilk gadın müdür desem yeridir... kimse bahsetmemiş.. daa bide yaşar cıkcıkoğlu vardı onu da ben anayım ayrıcana efsane müdür yardımcısı gülgün kın...
tabikide en muhterem hocam nazife gültekin ve
tabi ki de dersine girenler bilir sedat çoruhlu efsanesi vardı
eray hocanın soyadını hatırlamam ama bizden iki yıl sonra gelmişti okula
adını dazlak kafa koymuştuk...

ortaokul hazırlıkların civciv oldugu ve lise binasına girmeye korktugu yıllardı
antepte tek spor salonu olan okuldu ve bide tekerokuglunun bitmek bilmez kıskançlıkları altında yaşardık o zamanlar.
dag başında mağrur ve gururlu tek başına bi bina
önünden ancak yarım saatte bi otobus geçen...
ögleden sonraki dersleri ekip arka bahçeden tel örgülerin yırtık kısmından d-100 karayolunun kenarına atlayıp kaçtıgımız okul
böyle saymakla bitecek gibi değil ki
ne yaşandıysa mazide kaldı....

yoorum,harika bir okuldu...hocaların çoğunluğu eyi adamlardı,örgenciler de gene çoğunlukta eyiydi meyiyde amma, bırgaç * hoca vardı aha dersi beyle burnumuzdan getirirlerdi yanı...tabii seçme serseri,gereksiz öğrencileri de bayaa sağlamdı...

karataştan oraya kadek sırf çıkışta playstation oynamak içing gittiğim mekteb

dönyanın en gözel ohulu ağam kimse garşı gelmesin . . . ne üniversitede ne de başka bi yerde beyle ortam göremessiiz.ohuyanınız varsa gıymatını bilin!

hayatımın en guzel yılları senle gecti be gal

dışındaykene girmek istediğingiz, içindeyken de çıhmak istediğingiz, kendine has ormanı kır lokaeantası olan, değeerini ederini bilene eyi okuldu yoğrum. bilemedim gıymetini gadrini