(b)ahıp durma gel artık
(e)tler oldu bak pambık
(y)ağladık dabanları piriçler gırık
(r)azıyım bes bi dırnaklı ekmee
(a)llahın verdee o da bi rızık
(n)e duruyn gelip yisene rafık
şıkık kimi rengi aşkı, sıcaklığı aşkın ihtirasını, dabanının yağı aşkın nefasetini, yanındaki dırnaklı ekmek aşka verilen emeği, içindeki pirinç taneleri aşkın kutsallığını, içindeki biberi aşkın acısını, tel tel olmuş gara hallik eti ise aşkın verdiği nezzetini temsil eder.
insan, yaşadığı ilk aşkta da beyrandaki ilk gaşşıkda da ben aazımı yakmadım deyse yalan sööleydir.