aşık mahsuni şerif örgetmen olan eşi fatoş hanım nedeniyle senelerce gaziantep'te mehmetçik sokakta oturmuştur.
1990'lı yılların ortasına kadar mehmetpaşa camii karşısındaki kilim otel altında plak ve kaset satış dükkanı bulunan arhadaşım dostum büyük adam, aşık mahsuni şerif, daha sonraki yıllarda istanbul'a göç etmiş ama yinede yılarca oturduğu gaziantep ve buradahı dostları ile ilgisini asla kesmemiştir.
en az bir antepli kadar antepli olmuş, çocukları burada doğduğu için gögsünü gererek ben antepliyim şahinim ağam ağam diyenlerden olmuştur.
mehmetçik sokaktaki çınaraltı market'in daimi müşterilerinden olan mahsuni şerif'in kökeni malatya elbistan arasındaki berçenek ilçesindendir.

babamla dostluklarından dolayı tanışma şansına sahip olduğum, yeri dolmayacak bir aşık... ustamın da dediği gibi hiç bir zaman antep'ten kopamamıştır, allah rahmet eylesin...

türkülerini hayranlıkla dinlediğim üstad.. allah mekanını cennet etsin

işde usdanın şaheserlerinden birisi;

parsel parsel eylemişler dünyayı
bir dikili taştan gayrı nem kaldı
dost köyünden ayağımı kestiler
bir akılsız baştan gayrı nem kaldı

padişah değilem çeksem otursam
saraylar kursam da asker yetirsem
hediyem yoktur ki dosta götürsem
iki damla yaştan gayrı nem kaldı

mahsuni şerifim çıksam dağlara
rastgelsem de avcı vurmuş marala
doldur tüfeğini beni yarala
bir yaralı döşten gayrı nem kaldı

yeen böök ozan belki de son ozan.bazı türkülerinde antep veya semtlerinin isimlerini de zikreden elbistanlı olduğu kadar da antepli olan halk dostu. mekanı cennet olsun

büyük üstad,usda yorumcu..her dinlediğimde dalıp dalıp gittiğim,derin düşüncelerle özüme döndüğüm türküleri beni benden alan ozan.hele bir tanesi varki,yorum,ses,sözler başlı başına ayrı bir yapıt sanki..

...................................................................
mahsuni bu rıhtıma eyy yanasıyor son gemi
düsenin dostu olmaz vayy bunu unutma emi bunu unutma emi
zalimin zulmu varsa eyy mazlumun allahi var
ahim seni kor eder vayy vallahi billahi yar vallahi billahi yar...
.....................................................................

şahane...

(bkz: kör ölür,payam gözlü olur.)
demem o ki bu gibi insanlar,özel günlerde türk üleri söylenen,gittikten sonra değeri anlaşılan,sanki bizim insanımız değil...
aşık mahzunî şerif ,bu toprağın adamı:berçenekli olduğu kadar antepli bir ozan.bağlamasındaki telleri yüreğinden almış,kendini bilen,halkı bilen,hakk'ı bilen*bir umman,uçsuz bucaksız bir derya...

ne önemi var usdanın nereli olduu, lakin gaziantepe bu kader sahip çıkmasıda ayrı onur verici bir duygu. çoğu ezgileri yosulluğu, çaresizliği anlatır, her anlatığında'da içimizi cazırdatır. bir örnek'de benden, çocukluğumuzda yaşadığımız sıkıntıyı dökmüş sazının tellerine: ayran içmek gıymatlı bir olaydı. herzaman içilmezdi. büyük usta mahzuni bakın nedemiş bunla ilgili:
-bugün bizde bayram var
-var var efendim
-çünkü evde ayran var
-var var efendim
..........