analarımızın, deeezelerimizin, halalarımızın oturup yuvalameya başlıyğhan

"el benim elim deel aşe fatma anamıng eli"

"elimiz guş, götümüz daş, hazireti faaatımaaa anamız bize yoldaş ola; mismillaaaaaahiirahhhmaaaniraheeyym"

dedikleri ultra yimek... esas da hazırlaması da bişirmesi de yimesi de ayrı bi seromoni olan, yemek ötesi moral gaynaaa...

unutmadan; yuvarlanıp bitirilinceye gader belden aşağıları uyuşan zavallı avratcağazların dutmayan ayaklarının üsdüne kakma mücadelesi içinde komik görüntüler verdikleri de olur, zılgıt da basallar yalan eyi deel...