simdi efendim eskiden etleri saklamak icin ( buzdolabi yokken) onu kusbasi etten daha kucuk dilimleyip, mahsere kazaninda biraz pisirip sonra kavun buyuklugunde topaclar haline getirerek saklarlarmis. ileriki zamanda etli bir yemek yapilacagi zaman bu topactan bir miktar alinir yemege katilirmis. topac yapildigi gun ev ekmegide yapilirmis. masere kazaninda pisen etin yagli suyuna ev ekmegi batirilip birazi konu komsuya dagitilir arta kalan kismida evde aksam yemeginde yenirmis.

cocuklugumda hatirlarim. buzdolabinin olmadigi zamanda, iyice kavrulan, bol tuzlu , zirklanmis etin ufak portakal büyüklügünde sepetlere konularak mutfaga asildigini hatirlarim. mis gibi kokardi.

topaç'lı simid aşı her anteplinin makbulu olan golay bi yimek ve esgilerinde mübareg ıramazan ayında sööör yimeği olarak tercihidir.

(bkz: hak için gurban küp icin topaç)

kuban etini dağıtmaktan çok kendine saklayanları eleştirmek için hak için gurban küp için topaç derler. eski bir söz olduğu bellidir, zira artık et, topaç olarak küplerde değil dondurulmuş olarak dolaplarda saklanmaktadır. bu arada diğer bölgelerin "topaç" olarak bildiği şey antep'te " deerme"dir.