-gız aşşe yeri geç galdık taman, bayakdan berri seni bekleym gapının urgunda, dineldim galdım tama yeri de çabık..
+ya of ya sıkıştırıp durma beni anne ya, ne giyeceğime karar veremedim daha, sen git ben gelirim sonra.
- neen bekletiyn o zaman iki saaddir beni ,soyhası batasıca şeyle sahı gendini satmaya götürüym neen bu gadar süsleniyn anlameym altı üsdü bazara gedip gelicik.
+ya ne süslenmesi ya güzel giyinmekte suç oldu demi tamam sen git ben gelmiyorum.
-başdan sölesene o zaman beni iki saat havıç kimi dikecene ayakda,yeri gelmessen gelme aaa ben geddim.
teyzemin küçük çocuğunu yazın sivrisinekler ısırmış. ninem de anneme soruyor.
-bu çağanın yüzü neen beyle oluk gızım, her yeri erpimiş.
-soyha batasıca ne gadar ivez varsa her yerini yemiş masimin.
bu hatırayı mito başganın dedesi hafız mısdava tencan merhumdan dinnemişdim.
eskiden belediyenin gasilhanesi yokdurdu ve cenazeler mahalladeki bu işin erbabları tarafından yapılırdı ve bir kazanç kapısıydı. her mahallenin ölü yıheycisınında sınırları belliydi. kimse kimdenin sınırlarını ehlal etmezdi. bi gün sınır ihtifafı olan bi sohakda cenaze olmuş. iki maallenin ölü yıheycıları, senin mıntıha benim mıntıha derken, cenazeyi yıhamışlar. işlem bitince de cenaze saaebleri ölünün soyhalarını, aha sizin hahınız deyip bizim aadamlara verinci, bu seferde cenazenin başında soyha senin hahındı benim hahımdı dööşmüye başlamışlar. cenaze saableride ulan bizi halımıza da bırakmıylar deyip, bunnarı eyi bi elden geçirmişler. ikisini birden sille depik kapının önüne goymuşlar.
bizimkiler kapının önünde üsdünün başının tozunu talazını silkelerken, erkekleede toz kondurmadan biri ötene;
-o ne lan mısdava, herifler bizi dövücüydü daaa, deyip götlerine baha baha ıskıtmış getmişler.
esgiden şindiki kimin damadlık soyha ,mı vardı. maalenin bi zengininin ponturu,şavralı,yimenisi olurdu.
evleneceg gençler falanınığ soyhasını geyeg de evleneğ dirlerdi.öndüç alırlardı.
gerdeen sonasında bi gutu lohumnan sabisine geri verilirdi.