pip

Gündem

ia. sobe

biz güccüglüğümüzde saklambaç oyneyken sobe demezdik pip derdik..

piplemek yani yakalanma halii.. çok itiraz olur amma. piiiiipp deyn bağırır ebe, ama yahalanan cıllır

üniversitede bile değiştiremediğim, adını söylediğimde bilmeyenlerin * aval aval yüzüme baktığı ia: sobe oyunu...
hala ısrar ediyorum; pip bence çok daha güzel yav. ne öyle sobe mobe...
ınadına pip, inadına antep

biz "piiyyp" diyerek oynardık; önüm, arham, sağım, solum "piiyypp" derdik de ulan önünde duvar var onu da mı piypliycing sanki! çocukluk işte.

canım annemin dilimizi istanbul türkçesi yapma çalışmaları sırasında bir türlü değiştirmek istemediğim sözcüktür.( diğeri de dıbık.)çünkü bence piiiiip demek olaya daha hakim sesler.sobeeee olmuy olamıy.annem yeen uğraştı.ama şimdi bahıym genni fargında değil anteplice bir sürü kelime deyim gullanıy.demek ki neymiş pip sobe, dıbık yapış yapış olsa bile anteplice insanın içinden sökülemezmiş.

aam biz yetişemedigkine pipe mipe sobe deydik biz

biz uşağken çoğ oynardık kele piiyyyp diye sağa sola kaçardık.

daha ilginc olarak "peep" kelimesine benziyor. hem icerik hem bicim..

-la gene mi pipledin beni ? heç gurtuluş yogmu senden ?

sen adamı piplersin ama; hava garanlık, ya üstündekileri yanıgdaki argadaşınla değiştiripte yanlış adamı piplersen nolucu, 'çelik çömlek patladı'

piplenmekde yeen arbet olur. süt dökmüş pissee döner adam aaa şeyle.