ah ahh o eski otogarda antebime kavuşmanın sevincini ve ayrılmanın hüznünü yaşadım.hele en son otogardan otobüse binip antepten ayrılışımı hiç unutamam.yenisini de zaten hiç görmedim.
ohuldan gaçıp gaçıp eski antepli futbolcu bi gara herifin düveninden yimek yediğimiz, saatçilerin kovaladığı azıcık doğu garajını andıran filimlerdeki kimim olan nostaljik mekan, dört bi yanı çevrili ayrılmış alan. bi naal da doğu otobüsünü 10 dakka sonra burada diye 5 saat beklediğim ömür törpüsü olabilme potansiyeli olan ama genede eski otogarı bilingmi bilmen senin yaşın güççük diye eski antepli havası attıran yer alan .
her firmanın bir dükkan içinde yazıhaneleri vardı, ortalık yer genişçe, otobüslerin gelip yolcu indirip-bindirdiği yerdi. her otobüs kendi yazıhanesinin önünde dururdu. üniversitenin ilk yıllarında ordan binip giderdik, sonra yenisini yaptılar, daha soğuk geldi bana. eskisinin daha sıcak bir havası vardı, belki küçük olduğundan öyle gelirdi.
ahizade