zaman: 70ler
yer: istanbul'da bi antepli öğrenci evi

günlerden bir gün gençler acıkırlar. canları da kuru fasulye vb. besinleri tüketmekten sıkılmıştır. antep style bir yimeg isterler. birinden fikir çıkar "la yoorum böön yoğurtlu patata bişirsek nası olur ola?" bunun üzerine istanbul şartlarında yoğurtlu patates pişirilir. ama bişey eksiktir. uşaqlar kazana bakıp bakıp yimeen şeklini şemalini yoğurtlu patatese benzetemezler. düşünürler ney eksik ney eksik ola dey... bi de bakarlarkına o misgilim yimeg haspirsiz galıg. gençlerden birisi "hele dışarı gediym bakıym haspir bulurum beki" diye dışarı çıkar. çıkış o çıkış. beklerler beklerler oğlan ortalıkda yoktur... 3 gün sonra kapı çalınır. genç dostumuz elinde haspirle dönmüştür. " temam şimdik yiyebilirik işte" diyerekten içeri girer. ötekiler de "yoorum arhadaş necoldun sen? yimeg mi galıg ortada. yidik getti eyle" derler. peki bu 3gün genç dostumuz napmıştır? istanbulda mısır çarşısını filan dolaşmıştır. fakat haspir bulamamıştır. ala yeri diyerekten otogara gitmiş ve antep otobosuna binip antebe gelmiştir. evine geldiğinde şuna benzer bir diyalog geçmiştir:

anne: beiyg! oğlum nerden çıktın kele ne dadlı ettin de geldin. hoşgeldin
genç: anne evde haspir var mı? yoğurtlu patatese gerek
anne: heye var da nedicin şimdi onu?
genç: hele acı bi iki çimdik ganevize go da ver. acelem var

oğlan istanbul otobüsüne biner, evlerine geder ve gururnan elinde haspiriyle kapıy çalar...*


zaman: 21. yüzyıl
yer: gene istanbul

bi gün bi antepli istanbuldadır. arkadaşlarına gerçek kebabı yidirime derdine düşmüştür. ama bi sorun vardır ki oldukça büyüktür: istanbulda adam akıllı et yoktur... antepli kişi antebe telefon açar kasabına et hazırlatır ve antepdeki bi tanıdığa haber verir: gasapda benim et var acı baa yolla onu heerif... et kasaptan alınır, oğuzeli havaalanına kadar garada yolculuk yapar et. uçağın kargosuna verilir. 4-5 saat sonra antepdeki tanıdığa yine bir telefon gelir. telefonda istanbuldaki antepli kişi teşekkür etmekte, kebaplarını afiyetle yimiş olmak suretiyle sevinmekte ve istanbullu arkadaşlarının karşısında haklı övünç sahibi olmaktadır. bu olayda ilginç olan ne peki? o et, hallik dnaları, küşleme parçalar nerdeyse ses hızına ulaşmıştır. işte antepoğlu bunu başarmıştır!

bunlar inanılması zor ama yimeg&antep ikilisi* sözkonusu olunca gerçekleşmiş olaylardır. bence birinci olaydaki kahramanımıza gaziantep valiliği, il kültür müdürlüğü vb. kurumlar tarafından antep yimeglerinin inkişafında ve yaşatılamsında sarf ettiği çabalardan dolayı plaket verilmeliydi...

5 yıldızlı otel odasında köfte yoğurmak için açık büfeden malzemeleri ekip halinde azar azar odaya çıkarmak. geri kalan malzemeler için otel aşçısını kafalamak.

genelde batı illerinde amaç buluşmak, yemek ise araçtır. ama antepte amaç yemek yemek, hazır yemek yerken de bu anı sevdiklerinle beraber geçirmektir. yemek bir tören havasında geçer. etler bir gün öncesinden terbiyelenir, dolma felan yapılacaksa önceden ayarlanır, yufka varsa ıslanır,
mangal, şiş, kömür tedarik edilir. ış bölümü yapılır ve tören başlar. mangalın başına davet sahibi geçer. yanında da çoluk çocuk varsa damat, yiğen hepsi mangalın başında dururlar. bu esnada mangalın başındaki abi etraftaki gençlere hayat dersleri verir. aman garılardan uzak durun, musrif olman, okulunuzu bitirin, siyasete bulaşman gibi enterasan öğütlerde bulunur. yavaş yavaş mangalın da verdiği hararetle gençler mangalın başından uzaklaşmak isteseler de mangal reisi onları bırakmaz. - hele ağam nere gidiyseğiz, hele yellen biraz bakim magalı, mahmet elim koptu hele, diyerek mangalın başındaki otoritesini korumaya çalışır. etleri ateşe koyduktan sonra gergin dakikalar başlar, kıymaya sıra gelince en zorlu an gelmiş demektir. kıymanın ateşe düşme ihtimali mangal reisini fena halde gerer. eğer kıyma ateşe düşerse önce ateşten kurtamaya çalışır baktı olmuyor yanındakilere alçak sesle - bak yoğrum gıyma böyle saplanmaz öğrenin siz yapman böyle şeyler diye çaktırmadan eti saplayana laf sokar. neyse kebaplar masaya konur. sofrada 10 kişi varsa ayıp olmasın diye ev sahibi 30 kişilik et hazırlamıştır. o 10 kişi de ayıp olmasın diye 30 kişilik eti yer. böylece masadan klasik yorumlar gelir. -yoğrum mahmeet biraz fazla gaçırdık zaar şeklinde yorumlar yapılır sonra 2 tepsi baklava ve meyve yenir. üzerine çay içilir. milletin yavaş yavaş uykusu gelmiştir. çünkü vucut kişinin daha ne kadar yiyeceğini kestiremediği için kendini koruma moduna alır ve kişinin uykusunu getirir aksi taktirde protein zehirlenmesi, bağırsak enfeksiyonları olasıdır. ve sonunda davetli olan misafir - ağam haftaya da biz sizi çağırıyık der ve bu döngü sonsuza dek sürer.

yaşamak...

98 yazıydı olympos'ta tatildeydim bir kaç arkadaş kemer tarafında güzel bir derenin geçtiği bir yere doğa yürüyüşü teklif ettiler ve yola çıktık pek aracın giremeyeceği yerlerde yürüyorduk ve oraya park edilmiş çayırağası'na ait otobüs gördüm ilk şok buydu.su kenarında dinlenirken üç dört iri yarı adamı ellerinde bir tepsiyle bize doğru gelirken gördüm ve arkadaşlara bakın bunlar o otobüsün şoförleri ellerindeki de ya balcan kebabı ya da baklava dedim hadi canım falan derken adamlar geldi ve sordum tabii tepsidekini balcan kebabıydı pişirmiş terlemeye bırakmışlardı ama daha güzel bir manzarada yemek için dolaşırlarken bize rastlamışlardı tabii hep beraber yedik.arkadaşlarda güzel bir yemek yemenin keyfi mi,dağın başında bu tesadüfün dumuru mu kaldı? şimdi hatırlamıyorum.

uykudan yeni kalkılmıştır. ortalama 12 saattir yemek yenmediği için karın zil çalmaktadır. acaba mutfakta neler oluyor diyerek mutfağa göz atılır. anne soğan kebabını mangalda pişirmiş, tencereye almış, ocakta nar bekmezi eşliğinde terledmegdedir.. "anne ne kadar sürer sofrayı kurman?" gibi sorularla fizibilite çalışması çabalarından sonra, gelen cevap "yarım saat sonra oğlum" olur.. herzamanki gibi yine dayanılamaz. aaziyn ustu sura mi aranır ve yine herzamanki gibi o da açtır.. 10 dægga içinde geyinilir, beraber gedilir kelle paça içilir, ardından da burmalı kadayıf'a vurulur, kısmen de olsa nirvanaya erilir..

şu saat olmuş hala kalp çarpıntısı yaşanır..*

uyarı üzerine gelen edit: soğan kebabı'nın da dadına ææşamın ilerliyen saatlerinde bakılmıştır..* * *