anteplilerin tercih etmediği bir kutlama şeklidir. yetersiz olan araştırmalar türkiye'de sadece anteplilerin yapmadığı bir düğün olduğunu göstermektedir. antep'de yapıldığı görülebilir ama
dışarılılar tarafından.
türkiye'nin her yerinde, antebin ilçelerinde bile yapılan bu kutlamaların sadece antebin merkezinde yapılmaması yahudilerle olan yakın ilişkilere bağlanabilir. yahudiler de aynen bizde olduğu gibi aklı ermeden, genellikle 40. güne kadar, sessiz sedasız bu işi hallediyorlarmış. sünnet olması için çocuğun kazık kadar olmasını beklemek, kastrasyon endişesi (hadım olma korkusu) yaşamasını garantiye almak demek oluyor bir yerde. davetiye bastırıp, göbek atmak, erkekliğe adım attığı gazıyla kandırmak, çocuğu hayatında görmediği ilgi ve hediyeye boğmak ise ayrıca başka arızaları yaratır. erkeklik uzvunu fazla önemseyebilir, herkesin önemsemesini bekleyebilir dolayısıyla hayal kırıklığına uğrar.
antep sünnet konusunda abartmadan, olması gerektiği gibi davranır ve bir kez daha takdiri hak eder.
(bkz:
sünnetlemek) (bkz:
sünnetçi ejder)