özellikle kış aylarında menengiç kahvesini okul önlerinde, cami köşelerinde, sokak aralarında seyyar olarak satanlar...

bu adamlar ellerinde semaver prensibiyle çalışan, böyükçe bir cezve (= moderin su ısıtıcılarının iki katı büyüklükte) ile kaynamakta olan menengiç gaavesi satarlar. esgiden, kenarı dışa doğru hafif kıvrımlı, kulpsuz fincanlarda servis edilirdi. iki ay evel antep'e getdeemde, anaa ne görüym, fincan bööklöönde güçcücük pilastik fincanlarda servis ediliy. hemen poturaf makinamı çektim çantamdan, la dedim fincan gaybolmuş getmiş, gahveci usdaları gaybolmadan hemen bi poturaf alıym bari dedim.

bunnar güççük uşaklara menengiç gave sini verirken fincanın yarısına kadar gave gor üzerine de elindeki ıbrıktan su çeker.bi keresinde deng gelipde neen beyle ediysin aam dedimde aam gave yeen sıcak uşaan ağzı yanmasın deyn beyle ediym demişdi.ben de yalan söyliyenin .......dedim içimden tabii