zemanın birinde üç dene oğlağı olan bi nene varmış. bi göz odasında oğlaklarıynan yaşar gedermiş. sütlerini sağar pendir yapar satar onnan geçinirmiş. kış zorlu geçmiş. nene oğlaklarıynan burnunu dışarı çıkaramamış klübesinden aylarca. derken mart ayı gelmiş havalar şeyle beyle olmuş. oğlakların otu yemi de tükenmiş. nene almış oğlaklarını çıkmış meraya, dere kenarındaki taze otları yiyedursun oğlaklar, gelen geçen neneye, "nene ne ettin? hayvanları çıkarmışsın amma daha kış getmedi, mart ayı bu kanma havanın iki ışıdığına" demişler. nene de gendinden emin: mart ()tüne barmağım çaağıldasın oğlağım" demiş. amma velakin mart ayı yüzünü göstermiş ve birden ortalık sele suya getmiş. nene ne olduğunu anlayana kadar taşan dere oğlaklarını almış önüne katmış götürmüş. nenenin yoldan geçenlere söylediği mart ()tüne barmağım cagildasın oğlağım sözü de mart ayının sahte yüzüne kanıp tedbirsiz davrananlara anlatılır. kriz geçdi diyerekten açılıp saçılan, bol ()tten (kredi kartının diğer adı) haşlayanlara söylemek lazım.

benim bildiğimse yogarıkinden acık farklı.yaşlı nen mart ayının otuzunaca sabretmiş.mardın otuzunda bakmışkine hava yeen gözel.danesi gün oğlagları almış dışarı çıkmış.yoldan geçenler nene daa gış bitmedi güven olmaz bu havalara dediysede nene aldırmamış"mart'ın götüne parmaam dingildesin oğlaam "demiş.bunu duyan mart ayı yeen ökelenmiş.nisan ayına demişki"nisan gardaş acı baa bi gün öndünç verinmi demiş.nisan ayı temam deyince nisan dan aldıı bi günden bi yağmur bi tufan tabii ki ortalıkda oğlak moğlak galmamış.o günden bu yana mart ayı hep otuzbir gündür