annem rahmetli yapardı köylü kahkesi diye, heç içine şeker konmaz, bekmezle yaparlardı şindik trilyon versen geçmez ele. birde eski çayırağasının garşısında akşam simit fırını vardı, (şimdide var) nader paran varsa, ihtiyar ammi o kadar kaake verirdi. heç paran yetmez demezdi. heç geri çevirmezdi. küncülü şekerli yuvarlak kaake alırdık, nader lezzetli olurdu. halen var ama ben çocukluğumdaki o datı unutamıyorum.