antep'te, düğünlerden bikaç hafta sonra yapılan, evlenen kızın düğününe teşrif edememiş, onu gelinlikle görememiş ve takısını takamamış kişilerin takılarını takmak için, geri kalan akraba ve tanıdıkların da kızın evini, ceyizini görmek için teze gelinin evine geldikleri, tahminen bir ya da iki hafta süren ve bu süreç boyunca zavallı kızımızın evin içinde gelinlikle dolaştığı, bana göre akıl almaz süreç.

bu süreç içinde kızın ne kadar ceyizi, antep isi varsa ortaya dökülür.
eve gelenler fısır fısır dedikodu yaparak odaları gezip tüm detayları çok dikkatli bir şekilde incelerler.
bu gezme sırasında da şöyle diyaloglar duymak mümkündür:

- bacım, ben bizim aslı'ya da yaptırıcıydım bu dahımdan amma bahalı söyledi adı batasıca zöhre garısı.
- (annesi tarafından zorla oraya getirilen ve evlenmem diye tutturmuş olan kıza:) bah da gör elalemin gara çarpana gızına neler alıklar, daha sen evlenmem deyp otur.
- (muhtemelen kız tarafından biri:) şu yatak odası dahımının halına bah hele, beleşe getti bizim gız beleşeee...

bu diyalogları artırmak mümkündür tabi...

gelin görme bahane dedikodu şahane şeklinde ne yazık ki hala gündemde olan bir gelenek.

daha eskilerde duvardan duvara çamaşır ipini gerer, üsdüne de bütün çeyizleri dizerlermiş. ne kadar çeyiz yapıldığını düşünün artık.

gelin görmeden geldikten sonra yapılan dedikodulardan biri de; gelinin misafirleri öperek mi yoksa uzaktan mı hoşgeldiniz demiş olmasıdır.

-anam gelin de yeen gercikmiş kele. oturduu yerden hoşgeldiiz dedi.
+he anam acı insan gahar* öper. bu ne beyle. sahı baa gıralıça