en güzel, en has muhabbetler burada döner genelde. bişirici ile dırnakçı konuşur tapçı da seyreder olan biteni. çünkü o kast sisteminin en alt tabakasından olduğu için konuşmaya hakkı yoktur. örnek verecek olursak;

x - la mamet telefonun yeen gözelmiş onu ne zaman aldın yorum
w - yav 3210'um camının tuvaletine düştüydü gettik haves güves aldık hele dur baalım
t - yaw bırak herif dayım beyle deyn gamarası olmayan telefon görmedik elinde
x - doğru sölüyn ammoğlu mamedin gayınbabası zengin
w - senin motoruna satsak sülalemize sermiye ederik genni, daha telefonuma göz dikiysin
x - deen aam hızlı hızlı taplan ağşam oluy


birde bu fırınların bir özelliği daha vardır, o da verilen sözü yerine getirmemekle alakalıdır.
güccük uşak anasının bohça ettiği tepsiyi fırına getirir girer girmez tapcı hamuru bırakır unlu elleriyle tepsiye hücum eder, o anda onun tek hayali bohcanın içindeki bişecek şeyi öğrenmektir. önce sana sorar sen daha söylemeden hemen açar bakar sonrada zafer kazanmış komutan edsaynan 20 dene tepsinin en sonuna goyar. evet gelen lağmacındır ve olaylar gelişir;

- kaç tene olucu bu?
- normal olsun acı bide gevrek olmalıymış
- bi saat sora gel al

çocuk gider alışkanlıktan olsa gerek bir saat 15 dakka sonra gelir.

- ammi bizim lağmacın vardı?

numara vermediği için tepsiyi ara ki bulasın

- aha bekle hemen yapak ammisin gülü (alttan alma evreleri başlar)

çocuk yarım saat bekler tepsi ellenmez, bir saat bekler tepsi ellenmez eve gider ağlaya ağlaya, birde babası da bağırır çığırır.

- elli dene fırın var gettin orayımı buldun langır lingir

çocuk yeniden gelir fırına ve gözyaşlarına daha fazla dayanamayan bişirici;

- deen ağam bu adamın içini getirin (lahmacun içi)
ve 10 dakka içinde hepsi yapılır biter.

ama ne gevrek olmuştur nede düzgün birşey çıkmıştır. tabirir caizse cenaze evi lahmacunu yapılır verilir uşağın eline.

herşeye rağmen iyiki vardırlar fırıncılar. onlar olmasa antep antep olmazdı sanırım.