mehmet nuri paşa camiinin duvar aşılısıydı nakıp ali sineması.yolun hemen karşısıda ise baydar sineması vardı. işte o sokakta inanılmaz bir ikinci el tommiks teksas,zagor,kaptan swing,ten ten ,red kid çizgi romanlarının satışı olurdu.daha ziyade takas şeklinde gerçekleşen alış verişlerde aldığımız çizgi romanları bir çırpıda okur öbür romanlarla değişim yapardık.
işte o sokak; sinemasıyla ,kitapçısıyla,üç kağıtçısı,büfecisi,ya nasipcisi ve de şarkı sözleri satan seyyarları ile tam bir kültür:) yuvasıydı

aaaam ben o çizgi romanların kenarlarının neden mosmor boyalı olduğunu hala bilmiym, bileniniz var mı?

kenarın morluğu herhalde o yıllarda üretilen kitaplarda modaydı. o yıllarda basılmış yabancı kitaplarda bol bol rastlıyorum. ancak şunu söylemeden edemeyeceğim okumadığım çizgi karakter kalmadı galiba; teks, oktar, mister no, heidi, kızılmaske yukarıda sayılanlara ek olarak okuduklarımdan. ilkokul öğretmenimiz çizgi romanlarımızı bulunca alıp yırtardı, neymiş efendim hayal gücümüzü öldürüyormuş. öylesine uyanık bir çocuktum ki bir tanesini bile hocaya kaptırmadım, üstüne üstlük hayal gücüm ölmedi, zenginleşti. okumayı daha çok sevdim. şimdiki çocuklara bunları bile okutmak imkansız.

kitapların kenarının mor oluşunun nedeni şuydu: bayilerde satılan bu çizgi romanlar haftalık veya aylık yayınlardı.yani dağıtım şirketi bayilerden satılmayan kitapları iade alırdı.tıpkı şimdiki günlük satılmayan gazetelerin yaysat'a iadesi gibi.işte o iade edilen kitaplar dağıtım şirketi tarafından kenarlarından mor boya ile boyanır,ucuz bir şekilde piyasaya sürülürdü.işte o boyama işlemi ile tekrar iade edilmenin önüne geçilirdi.hani bir bakıma oy kullandığımızda mükerrer oy kullanmayalım diye parmaklarımızı mor boya ile boyuyoruz ya,onun gibi bir şey

ayrıca genelde 1 yada en fazla 2 cildi bulunan
çeşitli ansiklopediler de bulunurdu.

tarkan, karamurat, mandrake de o zamanın çizgi romanlarındandı haftalık yayınlanırdı. kaçırılan sayılar nahıp sineması civarında kurulan takas pazarından temin edilirdi.