eline igne verilen kizin ilk yaptigi nakislar bellemceliktir. bellemek icin, ogrenebilmek icin adim adim, yanlis da olsa yapar diker isler..
daha sonra eli yattikca, profesyonel isler cikardikca bellemcelikleri anasi ceyizine koyar, "bak nerden nereye geldin" der..
hmm benim için kabus olan olay bellemcelikmiş demek :)
daha dokuz on yaşlarında elime ya bir tığ bir dantel ipliği ya kanavitçe rengarenk iplikler yada iki şiş bir yumak tutturulur. ta ki bir motif, bir buzdolabı örtüsü yada bir kazak bitirinceye kadar gözüme gözüme dürtülürdü. evet belledim ve bellediğimle kaldı :)
anam: anası ben zamanında bellemedim sen belle gözümde galmasın
ben: yavv ben örğenmek istemim ana haa
anam: anası neen beyle ediyn kele nevar benim için belle ilerde lazım olur
ben: yoohh baa lazım olmaz
anam: beğğ şarmıta belle deym saa
ben: ühühühühüü eyy yavv eyyy ahaaa belliym nolucusa ühühühh