yav bu laylon çiçekler de atılmey.. * *
bozulan, cızılan cdler.. * *
eskiden gullandığımız, yeniçağ marhalı yükselticilerin trafosu yanmış olmasına rağmen, televizyonun yanında duran gutusu atılmey..

anteplinin nimete veriği önemden kaynaklanan, tutumluluğunun yaratıcılığının göstergesi durum

alaminyon gırem gaplarına inne iplik gonur.

gazı bitmiş çakmaklar atılmaz, ocak yakmada kullanılır.

dondurma gabı, pendir gabı ve bilumum plastik ambalaj gap asla atılmaz. bunnara su doldurulur, buzlaa gonur. ayran yapıldıımı gabın tersine su aktarılır, buz çıkar. gaşşıın tersiynen gırılır, ayranın içine atılır.

ayrıyeten tenekeler... vita yazılı sarı tenekenin saksı olarak kullanıldığına her antepli şahit olmuştur. eskiden ay dutuldoonda tenekelere çomak vurup ses ederlermiş, ayın dutulması bitsin dey.

anteplinin nimete veriği önem kimi antep harbinden galma bi alışganlık olsa gerek. silah kimi şeyler yapmag üçün neler edikler, bilmeymisiiz?

(bkz: konserve kutusundan şapşak yapmak)

bunlar anteplinin yaratıcı yeteneğini gösteriyor, hem de israf haramdır, herşeyi geri dönüştürüp kullanmak gerekir. özellikle bayat ekmekler asla atılmamalı birçok yolla değerlendirilmelidir. ayrıca bu ekonomi alışkanlıklarını çocuklarımıza da aşılamalıyız.

sakla samani, gelır zamani düşüncesıyle analarimiz babalarimiz çok şeyı saklarlardi eskıden.
"gün gelır gerek olur" düşüncesıyle bu huyu hala bızlerde devam ettırıyoruz.
evımızın oto garajlarinda, ya da kılerlerınde neler yok kı..?

valla herkes ne yapar bilemem ama ben yaptıgım şeyleri yazayım;
-dondurma çubuklarını atmamak*
-kaçmış çorapları saklamak**
-büyük kutulu bebe bisküvisinin kutusunu takım haline getirip saklamak*
-pensilin ignesi vurulurken,şişesini hemşireye asla attırmamak eve gelince camaşır suyunda pensilin şişelerini yıkamak..*
-şokella kutularını çikolatası bitince kagıdını itinayla soyup yıkayıp küçük saklama kabı haline getirmek
-bilimum reçel,bal kavanozlarını atmamak
-su pınarları çıkmadan önce, kola şişelini atmayıp saklamak*
-biten nemlendirici,cilt kremi kaplarına takı toka yüzük küpe vs şeyler koymak
-marketten alınan poşetleri saklamak
-okunan gazetelerin saklanması
-eski eşyaların(ocaktan.mobilyaya kadar) garajlarda yada evin yukarısındaki odalarda saklanması*
-hediye gelen eşyanın sarıldıgı cilt kagıtları, kurdaleleri,tülleri, gülleri ıvır zıvırları*
vs vs vs...

allah başımızdan eesik etmesin bubam yeen öteberi saklar. yerde bulduu civataları, eskiciden aldı öteberileri evin bodrumuna atar, bunnar günün birinde ilazım olur der. bodrumuna bir girdiiniz bille 70 liyıllardan kalma nacar, velic, hislon marha kurmalı kol saati esgileri, masa, tavan ve ayaklı yelpaze hurdaları, eski tahta parçaları, piskilet hurdaları, salça makineleri, lombalı siera marha ırado, 9 gardaşa ve 23 toruna hizmet etmiş nişan yüssöö satılarak alınmış demir beşşik, klasik orcinal masa sandalyeler, eski gazete küpürleri... ne var ki bu efsane, anamın; belediyeye çöp ev ihbarı yaparım tehdidiyle; eskicilere yok fiyetine satılarak sona erdi... 40 yıllık arşivdi yoorum.

(bkz: malı gümüşlü)
(bkz: çapıdı gümüşlü)

be' bes bi benim anamın huyu belleydim de tüm antepliler mi sakleymiş kele.
bi kere neyi atıylar ki atılmıyanı sayıyk ,. ben torluym topluym gapıya çıkarıcım anam seçip seçip geri alıy. antep avradı röntgen filminden ev süsü yapan, teneke yag gutusuna cicek diken plastik yağ gutusuna salça goyup turşu basan, fanneynen yerleri silen, mintag gutusunu şapşak yapan marifetli ve tutumlu bi kadındır beylece her gördüü şeye potansiyel malzeme olca içün atmaz saklar

arvad külotlu çorapları halılar kaldırılırken iki ucuna geçirilip halı bunnarnan bağlanır.hem gaçık çorap işe yarar,hem de halının depesi toz olmaz.eski fanilalar toz bezi,havlular yer bezi oluy.

anam gilin evini daşırken, bizi en çok zorlayan durumdur. aplam eline geçen her çulu çapıtı poşete basıp zibil tenekesine gomak için ayırırken, anam da yanında durup "bee gızım, onu da mı atiyng? lazım olur taman o!!!" deyn müdahele ettiydi de sonunda aplam galip gelinçi, anam biriktirmek için yıllarını harcadığı öteberining arhasından dolu gözlernen bahıp bi de bize gönül goyduydu "mavı soframı atmeyaydıız bari" deyn..öncesinde yük yerlerinden her indirdiğimiz poşetin içinden çıhanların bi anısı vardı..hepsini dingledik tek tek.." bu benim gelinlik masa örtüm".."bu gaynanamıng gelinlik yastık örtüsü".."bu sening bebeklik battaniyeying yüzünnen artan gumaş" deyn..daa beyle uzeyip gediydi bunnar..*

eskiyen, güccülen, sobanın üsdünde gurudurken bi tarafı keşerip bezeren gazakları söküp orlon ederler..onu da mitile doldurup yasdık ederler..mis kimi yatılır o yasdıklarda..

anteplinin o güzel yaşam biçimini tamamlar. her şeyi en güzel haliyle yaşamak, hiçbir şeyden mahrum kalmamak, yemeklerin, sevdaların, eğlencelerin en güzellerini yaşamak, ama hiçbir şeyi de israf etmemek, atmamak; her şeyini sonraki nesillere aktarmak, göz göre göre bodrumda, hayatta, balkonda, arka odada, bir yerlerde kültür mirası oluşturmak... baa eyle geliy ki dünyanın antepliden öğrenecek çok şeyi var.

bence eşyalarla aramızda duygusal bağlar oluşuyor ondan atamıyoruz..misal eski ayakkabılarımı atamam, eski tişörtlerimi atamam,pantolonlar zaten atılması teklif edilemeyenler sınıfında..diğer atılmayanların da kullanıldıkları* yerler vazgeçilmez değil..
oolanın eskilerini bi yeri silerim diye saklarım sonra gider viledanın elbezini alır onu kullanırım..
annem gelir gereksizleri atar, bi kamyon çöp çıkar, ama evde hiçbirşey eksilmez..
sonuç; at şunları at, çöp ev olacak..

eskiden kola şişelerinin alt taradı silindir şeklindeydi ve dik durması için ayrıca plastik bi kabı vardı.
bizim zeki antepli kadınlarımız şişeyi altta 15 cm. kalıcak şekilde keserlerdi. sonra ters çevirir ve altta o şişeyi dik tutan kaba takarşardı. üsttende, yani şişenin altına da iğneyi ısıtarak bir delik açarlardı. oldu mu size dantel ipi koyacak kap. böylece ip hem dağılmaz hem kirlenmezdi.

ahıllarını seviym kele beyle antep arvatlarının .*