normalde, türkçedeki "-madan" zarf fiil eki o fiilin gerçekleşmemesi durumunu anlatmak için kullanılırken anteplicede, bu anlamın tam aksine, sürekli o eylemin gerçekleşmesi durumunu anlatmak için kullanılır. hatta bu farklılık bazen karışıklıklara, yanlış anlaşılmalara yol açabilir.
mesela:

antepli öğrenci : a
dışarılı öğrenci : d

a: şu bizim okuldan iki yıl önce mezun olan ece vardı ya..

d: ee.. nolmuş ece'ye?

a: ders çalışmadan ölmüş o kız.

d: nası ders çalışmadan ölmüş!!? kız ölmüş sen ders çalışamadığı kısmına mı takılıyosun yani?

a: öyle değil, yani çok ders çalışmaktan ölmüş.

d: o nası olmuş yaa? yazıık.. ders çalışırken mi bulmuşlar kızı?

a: yav saf mısın neysing*? obaav! yani çok ders çalışıyomuş. anladın mı?

d: benim kafam iyice karıştı valla. yani kız ölmüş mü?

a: yok bişey, temam !