antepi uzaktan sevmek asklarin en guzeli mi: hep gurbetlik yaşadık,kimi zamanlar hasrette çektik.
ancak bu başlık dışarıdan hasretlik çeken antepliler için.
duygularını bizimle paylaşsınlar...
antep aşkı neymiş anlasın dünya alem
antepten ilk olarak üniversiteye giderken ayrıldım. antep'i ne kadar özlediğimi dönüş yolunda seçin servisine bindiğimde iki çirtik antep hanee duyduğumda anladım. ve tabii antep aşkını oralarda en iyi gidermenin yolu antep yemeği yemekti her ne kadar antep lokantalarının bol olduğu bi yer de olsa antepin ki gibi olmuyor (bkz: ana aci baa gutu yolla)
yıllardır gurbetteyim. ne zaman seç otobüsü ile başpınardan antebi görsem içim kıpır kıpır olur. sonra otobüsdeki teypin sesi''sayın seç yolcuları türkiyemizin 6. büyük şehri bedar-ı iftaharı gazi şehrimize hoşgeldiniz.....''of offf
antepten ayrılalı 20 yıl oldu sık sık da gelemedim bir çok yer değişmiş doğup büyüdüğüm yerler değişmiş kendimi antepte ne yabancı gibi hissediyorum ne antepli gibi * dışarıda gururla antepliyim diyorum ama elemi ye katılmamak mümkün değil
gidince galıym uzun uzun, dönüncü unutuyum... demek ki yakında da seviliy, uzaktan da seviliy... sanırsam özlüym... sezen ahksunun da dediği gibi galbim antepte galdı
evet antebi uzaktan sevmek aşkların en güzeli. bunu en iyi yaşayanlardan biri olduğumu düşünüyorum. ben 13 sene boyunca antebi hiç göremedim. her sene bu yaz gideceğim ümidiyle geçti. yaz bitince büyük bir hüsranla birlikte bir sonraki yazın hayallerini kurmaya başlayan biriydim. dışarılı arkadaşlarıma çok tuhaf gelirdi "nasıl bir yer şu antep, bir insan memleketine bukadar düşkün olurmu" derlerdi. ama bu yaz gördüm başım göğe erdi. yakındanda olsa uzaktanda olsa çok seviyorum antebimi
kececimamet