herşeyim ve hiçliğim...
hayal kırıklığından başka yaşadığım bir şey varmı bu şehirde diye kendime sorduğumda aldığım cvp kocaman bir hiç.
peki buna rağmen neden sana bu kadar bağlıyım?
neden seni terkedip gitmeyi düşündüğümde dahi boğuluyorum?
neden senden uzakta bir yaşam beni bukadar korkutuyor?
çünkü sen benimsin. kendimi sende dahil hiç bir yere ait hissetmediğim anlarda bile sen bana aitsin..
ciğerlerime ilk çektiğim havan, çocuk olduğum sokakların benim.
çünkü beni sahiplendin. öyle sahiplendinki senden hiç bir yere gitmeme izin vermedin.bende senden gidemedim.
çünkü ben sende çocuk kaldım.
biliyorumki senden gidersem, sende benden gideceksin ve o küçük kız büyüyecek,

senden uzakta mutlu biri olmakmı?
yoksa sende hep çocuk kalmakmı?
*

en önemlisi kurtuluş şavaşının meşalesi burada yakılmıştır, memleketimizle ne kadar gururlansak azdır. döner ilk bursa'da yapılmıştır en iyisi antepdedir, baklava halep işidir en iyisi anteptedir, dizel ve benzinli motorları kefereler yapmıştır (fırsat olsaydı antepliler kesin yapardı, zira ilk dört silindirli mobileti de antepliler yapmıştır) en iyi antepli tamir eder (bu arada estetikçi mutaf da yüce yaradanınkini en eyi tamir eden bir anteplidir), jakarı fransızlar bulmuştur en kaliteli halı antep'te üretilir daha sayıyımm mı, yok böyle bir şehir, elini dokundurduğu herşeyi güzelleştiren, iyileştiren, en iyisini arayan, yapmaya çalışan, hiçbir vita yağı tenekesini boşa harcamayıp içlerini çiçeklerle dolduran, dostluktan anlayan, dünya malına tapmayan, yemesini içmesini oturmasını kalmaksını bilen, ağacı, yeşilliği, suyu seven, etrafında insan eliyle dikilmiş ormanı olan, özal'a yangın mı var dedirtecek kadar çok mangalın yandığı ormanlarda yangın görülmeyen varsa başka bir şehir onunla gururlanayım. ayrıca dili ve söylemi bu kadar zengin başka bir şehir varsa onlardan bir kaç söylem öndüç alak acı.

adını duyduğunda içinin hoş olmasını sağlayan memleket, aşk...