antepte yaşarken hiç gitmediğim ama bayi toplantısı için geldiğimde büyük bir hürmetle götürüldüğüm, bir gecede 300-1000 ytl hesap ödenen, yabancı bekar misafir ağırlama mekanları.

şanzelize, gap gördüğüm yerler.

halfenin notu: bir gecede filipinler ve arjantinden gelen 2 çalışan gördüm. enternasyonel yerler ellaam.

çağlayan pavyon.. bugünkü cumhuriyet meydanı ile maliye binası arasında bir yerdeydi..

(bkz: antepte erkek olup pavyona getmeyen var mi?)

eskiden geceleri pavyonlardan yükselen saksafon sesinin evlerden duyulduğunu, insanlara masal duygusu yaşattığını duymuştum.

(bkz: masal parki)

(bkz: antebin hamamlari)

dogulu ve yaşlı adamlar antepli oldugumuzu öğrenince, illa ki " biz eskiden mahsulün parasını cebimize koyar antebe gederdik... he he hanım kızım sen gusura bakma" derler...sanıyorum bu da tintebaat halfenin # 5765teki tespitlerini doğruluyor...

yerini dorian kimin yerlere bırakan ayaklar altında gezen kültür.

1980'lere kadar bir kültür olgusu.
para harcanıyor tamam ama kendine göre raconu ve kuralları var.
hürmet ve saygı, akabinde gonfor hep ön planda.
edepe adaba mutlaka uymak gerek.
marıl yarpaa kimin para harcıyacaksın ama harcarken edebi bırakmayacaksın.
küçüklere sevgili, büyüklere saygılı olacaksın.
kapıcıyı, komiyi, tuvaletçiyi, şoförü, aşçıyı, temizlikçiyi memnun edeceksin.
sahnedeki sazcıya, sesciye, ritimciye, davulcuya, zurnacıya usulünce para dağıtacaksın.
parayı harcayacaksın ama saçmayacaksın.
gençlik yıllarımızda epey paramızı gömdüğümüz ama karşılığını görgü edep ve adap olarak aldıgımız sanki okul kimin bi yer.
tabii görmek bakana ve bakılan yerede bağlı bu tip olaylarda.
ama şu an bitti ve elhamdülillah yok oldu bu mekanlar diyoruz ama kötüsü her yer açık hava pavyonu kimin olmuş artık diyorlar..

mesela bahsettiğim adap ve görgüye bir örnek;

(bkz: pavyonda gazinoda şarkı isteme adabı)

(bkz: gonfor)

antebin en klas pavyonları;
zümrüt pavyon, karagözde mütercim asım'a dönmeden
harem pavyon, haksalların karşılarında ara sokakda
çaglayan pavyon-galalı mahmıd özkaleli'nin,
bu pavyonların sinemalar gibi yazlıklarıda vardı stadyumun oralarda.
marmara bar-beşir'in lakabını yazamadım.*
gönül pavyon.

çolun çocuun rızgının tutarsızca harcandığı yerler. şimdi bi şanzalize bide veliç galık heral çalışan. yere bata şeyle gaç kişinin yurdunu yuvasını dağıtık bu pavyonlar.( aklı namazda olmayanın gula ezanda olmazmış hesabı) ben bi ikisini duydum yada ondan eyle gelik baa.