1960'lı yıllarda emirgan çay bahçesi ile birlikte akşamları serinlemek için ailece gidilebilen yerlerden biriydi. fıskiyeden fışkıran su yeşil, sarı, mavi, pembe renklerle renklendirilirdi. muhtemelen gündüz etraftaki ağaçların yeşilliğinin suya yansımasından dolayı bu ad verilmiştir. abidenin yanından aşağı inen dik yokuşun sonundan sola dönünce antebe elektrik sağlayan ve sürekli bir homurtu ile çalışan dinamo vardı, yeşilsuyun hemen karşısında tatlıcı ve dondurmacılar bulunurdu.