sene 1964 2.sınıftayım.yavızlar ilkokuluna gidiym.yerli malı haftası yapıydık.derken öretmen incir yogmu kimsede dedi.bende ne biliym inciri.biz hayir derik.uşak aglımca zahar avrad acir demek istey de kibarcasını söyley diye palas pandıras atıldım.biz de var ööretmenim diye.eyi hadi get getir accık deyince gıçına nişadır sürülmüş kimi bi fırladım dooru anama.gıız ana öretmen acir istedi hele şu eşkiliden bi sahane goy da götiriym diye.anamın pek aklına yatmasa da goydu gadıncaaz.okula vardım.öretmen elimdeki sahende acir eşkilisini görünce oolum bu ney dedi.ben de -işte inciiirr dedim.o zaman gadıncaaz gülmeden yarılacakdı neredeyse.sonra incirin ne olduğunu anlattı.ulaa bu bizim hayirmiş meersem.gadıncaazda aşyeriymiş o an canı çekmiş ama neyse ki turşu da gönlünü hoş etmiş herhalde.işte beyle bir hatirem var yerli malı haftasıynan alagalı.ne zaman yerli malı haftası olsa ya da duysam aklıma bu hatıra gelir ve hem utanır hem de gülerim