çocuklumuzda süngerlen vurduumuz üç dene guş vardı. zevzir, serçe ve yabana. gumruya garışmazdık. garışılmazdı zatilem. yabanayı vurdumuzda hemen oracıkda bi ataş gayılıp takda şişde bişirirdik. yıllar sona istanbulda yenicaminin önügde galabalık hemide gaçmayan bi yabana sürüsü gördümde çok şaşırmışdım. dayım benden da çok şaşırmış olacakki 'a saa bi yabana' demişdi.