eşşek tıraşının bir çeşidi de bedava olarak okullarda öğrencilerin hizmetindeydi. aziz hocalarımız saçımızı uzun bulduklarında üşenmeden bir yerlerden temin ettikleri makinalarla kafamızın tam orta yerinden makinanın ağız genişliği kadar bir yol açar, bizi traş olmaya zorlarlardı. şimdi arkama dönüp baktığımda çocuğun kim olduğunu anlamaya çalışıyorum. biz çocuktuk, çocukça davranıyorduk, her çocuk gibi, belki de antropolojik sebeplerden saç kestirmeyi sevmiyorduk ve doğamıza uygun davranıyorduk. hangi çocuk berbere koşarak gider ki? biz çocuktuk da hocalarımız neydi anlamaya çalışıyorum.