teravihi nenemgilin evinin yakınındaki camiide kadınlar ahşap asma katta kılardı. halamın arkasına takılıp kuzenlerimle birlikte * *giderdik. ilk secdeye kapanma vakti geldiğinde ahşap asma kat zangır zangır titrerdi. gürpedek atardık gendimizi yere. çıkardığımız ses bizi keyiflendirirdi kikirderdik. ayağa kalkarken yine ciddi ifadeyle yerden kalkıp bi sonraki secdede daha şiddetlenen bir kendini kolektif gürpedek yere atma eylemi için birbirimizi kollardık. bu masum eğlencemize ve kikirdemelerimize kimse kızmazdı. çocukluğumun ibadete ve dine ilişkin tüm anıları antepe hakim olan bu hoşgörünün ışığında parlıyor gözlerimin önünde. işte antepli olduğuma şükretmem için bir neden daha