o bir kardeş… o bir can… o bir entelektüel antep gızı… o bir bæklava dilimi… o bir pendir gıııız…
dokuz yıl önce gittiğim dersanenin koridorunda görüp bir ‘eyi dersler’le muhabbeti başlatdığımız, soonasında aynı lise ve aynı sınıfa düşmemiznen, birlikte hayatı parodilerden oluşan evlere şendik bir gomediye çevirdéemiz, ‘yav usda, biri ancak bu gæder bennen aynı gafa olabilirdi.’ dedéem halfedir. gennini başlığa ithafen içiñde ‘pendir’ geçen üç cümleyle özetleyecek olursam; antep pendiri kimi girdiği her topluluğa farklı bir anlam, farklı bir renk gatar. sıcak suda yüzdürülmüş antep pendiri gæder yumuşak yüzlü, yufga yüreglidir. ve antep pendiriniñ tuzlu ve tuzsuz hâllerinin farklı yemeklere yahışabilmesi kimi, herkesle anlaşabilen, herkesle uyum içinde olabilendir. haa bir de nasıl hem entelektüel olunup hem de tam da gendi bir antep gızı olunabilindiğiniñ yaşıyan ganıtıdır. başka memleketde ohurken bile sabah dersine gidip akşam yæğlı küfdesiñi yoğurandır.

allah küfde leğençesiñden salçayı, simidi eesik etmeye şeyle genninin. işi gücü ras gele.