peçiç.

eskiden her evin olmazsa olmazı, özellikle kadınlar arasında oynanan eski bir oyun türü..antep dışında en fazla nizip, bireciğe kadar tanınıyor bu oyun. oynamak kadar, hırsla oynayanları izlemenin de zevkli olduğu, "zırt iki zırt iki" nidaları "cıllıysıız eşim siz"ler eşliğinde seyreden, unutulmaya yüz tutmuş, eskilerin yegane eğlence kaynağı..

(bkz: penk)
(bkz: gubura girmek)
(bkz: zırt iki)
(bkz: allebene)
(bkz: ahara)
(bkz: peçice piç girmek)
(bkz: yorgun daş)
(bkz: hamam parası)

yazlıkların yada yazın balkonların şenliği.özellikle yaşlılarla oynandığında süper olan oyun.
babannemin kenarda bekleyen taşları çaktırmadan dikmesi eğer görürsek de
" beeag cıllıman anam o daş tee oyunun başında dikilikti. taman iki yirmibeş bi oniki atıktım ya"
demesiyle herkesin kopmasına neden olan oyun

12 veya 25 geldiği vakit arsuz okan sitesinden darbuka ve arkasından kahkaha seslerinin duyulmasına neden olan oyundur. ayrıca bu oyun anne-çocuğun bir süreliğine küsmesine neden olabilir, çnkü anneler yenligiyi kabullenmez...sonunda ya peçiç örtüsü taşlarla havaya fırlatılır ya da o an bişey olmaz fakat söz verilen köfte yoğrulurken sokum sokum sokranılır.