bembeyaz tertemiz bir takimdir. porselenden cok daha guzeldir bir yerde...
benim zamandimda pasajda satilirdi. kacak gelirdi, her parcasi bir anda bulunamazdi ve cok pahaliydi. ama cok buyuk prestj kaynagiydi. tanidigim her kadin azimle setini toplamaya calisirdi. kadinlar arasinda daha yaygin, "daha"sini birak,"bu kadar" bile az, yarisi kadar yaygin baska urun cikmadi. bir idoldur. fenomendir. oylesi bir urun icat edebilmeyi isterim.
once pasta tabagi takimini toplamaniz uygun duserdi. az cok gelen misafire ilk gosterilebilecek takim oydu. meyva cikarirsin, tatli ikram edersin, kabulde dagitirsin. herkese de gosteris olurdu.
tabii papatyali oyle istanbulda satilan tabak canak gibi 6'sarli alinamazdi.
en az 2 duzine alinmasi uygundu.
ikinci etapta yemek takimini duzmek gerekirdi ki; duz servis ve cukur tabaklarla kaselerini (ki kaseler de litrelik kivamda koca kocadir...) , eltinden gorumcenden evvel toparlar da, servis tabaklarina baslarsan senden iyisi yoktur.
mesela pilavliklar tur bindirir. dolmayi kazandan papatyaliya cekersin, sofraya koyarsin...aman da aman....
ondan sonra sanirim arcopal antep avradinin bu hasedine uyandi, iki ayda bir turlu cesitli yenilerini piyasaya vermeye basladi.
minik sutlac kaseleri cikti.
kahve filcani cikti.
turk kahvesi filcani ayri cikti.
su seti cikti. surahiler...
yengemde yumurtaligi bile var 24 tane. bu iste cizgiyi cekmeye imkan yok. hirsla yeni parcalar topluyorsunuz bir kere bulastiniz mi...nereye kadar? sonu yok.
kadinlar yeni papatyali gelme haberinden sonra suru halinde gozu donmus bir sekilde, arzudan karararak pasaj yollarina ciktilar. kimbilir kac tane parali gun parasi pasaja dokuldu.

cok severim papatyali takimi...