benim heç olmayan ama ona sahip olmayı ilkokul çağlarımda deliler gibi istediğim ayakkabıdır.
şimdi el kadar uşağın bile, iyi, kaliteli, pahalı vb. sıfatlarını bir ego ürünü olarak görebildiği rezil bir jenerasyonu görünce, o ayakkabılı dönemlerde yaşamış olmanın tadı daha da başka geliyor.

o ayakkabıya sahip olmak da bir ego göstergesi değil mi? sorusu aklınıza geliyorsa, cevap kesinlikle hayır.
adidas ayakkabısı olan (ki o dönem var mıydı, varsa bile çevremizde var mıydı pek hatırlamıyorum) kişi bile, ona sahip olmanın özlemini yaşardı.

şimdi ise elindekinden kalite ve fiyat olarak düşük bir şeye sahip olmayı bırakın onu hor görmeyen velet yok.

hasılı kelam, birşeylerin kıymetli olduğu güzel zamanlardaki , kıymetli şeylerden biriydi.