rahmatlık babannemle hamama gederdik.babannem hanım hatın sakin bir kadındı.yanı ben eyle bilirdim.bir gün nenem arvadın biriynen bir curun dööşüne girdi ki abbilov sahı nenem nenem deeldi bambaşka biriydi.onu heç eyle görmeyikdim. dööşün gonusu bu curuna önce sen geldin ben geldimdi.gözlerini berelte berelte, gıpgırmızı suratıyla, savurduğu bedduaları ağzım açık dinlediğimi hatırleym.garşı tarafda az deeldi.o gonuştukça nenem ambel beter coşuydu. sonunda garşı taraf kahıp getti de nenem höstü.o günü heç unutamam.
(bkz: hösmek)