şimdilerde bu işin nasıl yürürtüldüğü hakkında fazla bir firim yok ama benim çocukluğumda antebin fakir semtlerinde fıstık depoları olurdu. bu depolar çuvallarla fıstıkları kadınlara verir, onlar da ücret mukabili bu fıstıkları çıtlatırlardı. bu aslında zor bir iştir. fıstık kurudur ve çok dengeli vurulması gerekir. fazlası fıstığı kırar iç haline getirir, azı da çıtlatmaya yetmez. bu sebepten yavaş ve dengeli olmalıdır. yolda pek dikkatli yürüyen, çıt kırıldımlara "yeriyken fısdık gırıy" tanımı gelişmişdir. lüzumsuz yere çok yavaş ve dikkatli iş yapanlara da "fısdık gırmaa" denir. (bkz: gıllamak)