heeeeeyyy gidi heyyy...

zamanın behrinde neydin yav sözlük.. seni görmediğimiz gün bi yanımız eksikti, seni ve sende buluştuğumuz dostları..
internet tarayıcımızın "yeen sık kullanılanlar" diye bir bölmesi olsa tek sen olurdun orda muhtemelen.
hergün, heerrgün yav. sabahı yok akşamı yok.. hergün seni arardı herkes.
zirve mi planlamadın, etkinliklerin organizasyonunu mu yapmadın, kahvaltıyı mı ayarlamadın.
çok şükür bi dæva var deyip adam toplamadın, ınun da zaten gereği yok.

peki ne oldu?????
ne oldu da böyle olduk. ne oldu da birinin tırnağı kırılsa haberini senden alırken, şimdi uşağı okula başlayana kadar haberimiz olmaz oldu?
vakit sıkıntısını hepimizin başını sardı. tamam vakit yok bahanesine saklanalım da, görüştüğümüz zamanlardaki kadar olmasa bile günde en azından bir kere girerdi herkes be sözlük. o zaman 10 entri yazarken halfeler, şimdi 1'i yazana helal olsun diyoruz. (buna ben de dahil)
mevsim se mevsim değil, kışın ortasında sıcak zahter ve sınırsız kaçak çayla ısındığımız zamanlar az olmadı.

birbirimize yabancılaşır kimi olduk. gereksiz tartışmalar, küslükler mi getirdi bizi bu hale ola desem o da değil, eskiden de olurdu..
herkes kendince yazar olay biterdi..

antep kültürü mü değersizleşti? nerdeyse uğruna savaşacağımıza yemin etmediğimiz kalan, 4 değil 14 kolla sarıldığımız o kültürümüz nicoldu?
yoksa biz mi sinmeye başladık? "baaney heerif" cilik iliklerimize mi yapıştı ney? elbet biri yapar gafasına mı düştük yoksa?

sanırım daha acı eleştirilere özüm dönmeyecek.
acı navar, aha havalar da düzeliyken bi toparla bizi.. evlenene, nişanlanana hayırlı olsun diyek, hasde olana geçmiş olsun diyek,
görmediklerimizle özlem giderek. ama artık ağzımızın biraz tadı gelsin..
kirbit kimin guruyan ağzımız muhabbetlernen şenelsin.
di artı sen de yap yapıcaaanı..

* * * *

gene de çok seviyk seni, çok da eyikine varsın aman pek de eyikine varsın..