dünya taşgalasından bihaber, henüz dertten, çileden, sorumluluklardan uzak olan çocuklara imrenildiğini belirtmek için kullanılan söz öbeğidir.
bu söz söyleyen kişinin çocukluğunu özlemiş olması ve bir daha o günlerin gelmeyeceğini bilmesi sebebiyle hafif buruk bir şekilde söylenir, söylerken bu melankoli etkisiyle kafanın sağa sola ağır ağır sallandığı da görülmüştür.

- öldürücü beni bu uşaklar anam heç durmeylar, aha duyarsıııız yakında sinir gelir üstüme
%uşak dediğin eyle olur anam, lormal. onnarın yerinde olma vardı şimdi. çocuk olasın
- hee, dediin kimi, ne dadlı olurdu