1950 li yıllarda nişanlı bir kıza arkadaşları nişanlısının nasıl birisi olduğunu sorarlar.yakışıklı mı,boylu poslumu mu...kız utana sıkıla cevap verir" şey yahışıklı olmasına yahışıklı .yanı anneycanız ne cip uzun ne cip kısa"
ortalık kahkahadan yıkılır.kahkahaların sebebi çok geçmeden anlaşılır.damat adayının adı necip'tir.***

çocukluğumdan hatırladığım bir diyalog gene;
anam iş işliy *, yanındaki arvad kim hatırlameym ama renkleri soruy, elindekiynen öteeni üst üste goyup " bacım bu neşel olur?" diye sordu.
kadın; yog anam o cip sarı olur, heç gatma sen ona...

gereğinden fazla.

-anam o da cip böök kele acı daa ufaa yoh mu
-yoh abla en ufaa bu
-eyi biz bi dolaşak dönüşte gelirik

bir cümlenin içinde ihtiyacın varsa, bu kelimenin yerine heç bir şey gullanamassın, az, çok, çokaz veya çok fazla kelimeleri tam yerine oturmayabilir. mutlaka cip kelimesini gullanmanız lazım, bu anlamda yalnız antebimize özgü dilimizi zenginleştiren bir kelimedir.
-nası olmuş yav balcan kebabı
-biraz gurutmuşlar
-la yoorum sende heç bişey beğenmiyn (sanki gendi beğenir)
-yav ba göre gurumuş
-la oolum sizde cip çiğ yisiz yerif.