pazar sabahı yüksek sesli müzikle uyandığınızda anlarsınız ki bir kız daha gelin olacak, çeyizi gidecek. son yıllarda, apolloya verilen, sadece komşu evleri değil, bütün ilçeyi pazar sabahı ayağa kaldıran kötü müziklerle sevdiğimiz bir gelenek olmaktan çıktı. geçen pazar ise neredeyse beni ağlatan bir çeyize denk geldim. iki zurnacı, iki davulcuyla mütevazi, nezih bir kutlama yapıldı. ben yıllardır, halk oyunları yarışmaları hariç hiç bu kadar güzel çalan, zanaat saabi davulcu-zurnacıya denk gelmemiştim. bu müzik rahatsız etmek bir yana, hiç bitmesin dedirtti. trt'nin pazar konseri kadar nostaljikdi, canlı bir performansdı ve çok keyifliydi. evlenen çiftlere bugünü mü buldunuz değil, bir yastıkta kocayın inşallah dedirtti, zılgıt çaldırttı.

buradan çeyiz yapacaklara sesleniyorum: asla ses sistemi kurmayın, asla pavyondan çalgıcı getirmeyin, asla! sadece davul ve zurna olsun ama onlar da en iyilerinden olsun. o zaman kimse yeni evli çifte küfür etmez, sadece dua eder, saygı duyar.