yer karadenizde dibdibe yamaç köylerinden birinin kahvehanesi ve fıkra gibi yaşanmış bir olay.
ikindi ezanı okunur baba sorar;
-oğul pizim cami midur
+yok baba üst köyün camidur
ikinci ezan sesi gelir baba yine sorar;
-haçan pizum cami midur
+aşşag ki camidur
üçüncü ezan başlar baba yine sorar;
-ula pu bizim camidur
+değildur
dördüncü cami imamı allahu ekber deyince oğul;
paba ha bu bizim camidur,der
baba;
aziz allah şefaat ya resulallah,der
ihtiyarın oğluna babasının neden böyle yaptığı sorulduğunda;
diğer köylerle dargın olan babasının o köylerin imamlarının okuduğu ezana bile küs tuttuğu için böyle davrandığını söyler gülerek.bu olay beni şaşırtmış,aynı zamanda karadeniz insanının inatçı kimliğini bir kez daha göz önüne sermiştir.
apallomamed halfenin bu başlığı açması ile bu yaşanmış olay aklıma geldi.kimbilir belki artık her ezan okunuşunda bu bir espiri konusu bile olabilir.
bu bizim camı mı la.........