çocukluğumun kitapçısı. maarifteki güllüoğlu baklavacısından ileri akyol'a doğru yürürken elli metre kadar ilerdeydi. altmışlı yılların başında bile çok yaşlıydı. ya da bana öyle geliyordu. kitap dışında kırtasiye malzemesi de satardı ama esas işi kitapçılıktı. altmışlı yılların ortasına kadar da antep'in tek kitapçısıydı. (okul kitaplarından söz etmiyorum). jules verne'nin tüm külliyatını önce iyigün yayınlarından, sonra isteğim üzerine rafet zaimler yayınevinden getirdiğinde arif amcadan satın almıştım. sadece çocuk kitapları değil, dünya edebiyatının saygın kitaplarını da getirir satardı. kitaplığımda arif amcadan alınmış onlarca kitap hala durmakta.
çoktan toprağa karışmıştır arif amcamız. antep'e en son geldiğimde aklıma düştü, dükkanına baktım. belki oğullarından, torunlarından biri işi sürdürüyordur diye. dönerci olmuştu.