toprağı bol olsun, nakıp ali'nin sinemasında bir gün film kopuyor ve teknik olarak onarılamaz hale geliyor, bunun üzerine seyirciler homurdanmaya başlıyor, ıslıklar, bağırışlar, derken ışıklar yanıyor, nakıp ali perdenin önüne geliyor ve başlıyor filmin devamını anlatmaya, milletin sesi öyle kesiliyor.
bir de nakıp sinemasında film sık sık kesiliyor, uzun aralar veriliyor, bu da başka sinemalarda film kesildiğinde seyircilerin "yuuuuh, nakıp aliyi geçti" sloganını geliştirmesine yolaçıyor, bunu nakıp ali'yi anlatan filmi çekenler bilmezler, şunu da bilmezler:
yer:aynı tarihlerde (60lı yılların ortaları) istanbul'da bir sinema. film gösterilirken birkaç kez film kesiliyor, ışıklar yanıyor, sönüyor, seyirciler bağırarak, ıslık çalarak protesto ediyorlar, bu arada güçlü bir ses bağırıyor:"yuuuuh, nakıp ali'yi geçtiiii". ortalardan bir yerlerden bir adam ayağa kalkıyor ve sesleniyor
"la yoorum beni burda da bulduuuuz". meğerse nakıp ali de film izlemek için aynı sinemaya girmiş ve iki antepli bu şekilde karşılaşmış oluyorlar.