belki biraz yoksul ve belki biraz da fakirdik. amam mutluyduk. ne olan milletin gözüne sokardı ne de olmayan bundan utanırdı. tutumluyduk o zamanlar müsriflik çok ayıptı. her şeyin kıymetini bilirdik. teknoloji hayatımızı bu kadar işgal etmemişti daha zamanımızı birbirimize, sevdiklerimize harcıyorduk. samimiydik içtendik. mümkün olsa da geri getirebilsek keşke ama sadece maziyi yad etmek geliyor elimizden.