çocuklumuuzda bi gurban bayramının ilk saatleri;

babam yeni kesmiş gurbanı, hayadın bi tarafındaki anam ise hemen kelleyi ütüler, sende pisik kimin beklersin, etler bişsinde yiyim diye. ama daha biraz zaman vardır. sen pıkırdamaya başlarsın, acı çabuk olsun diye. anam dayanamaz bu duruma, ütüledi kellenin gulağını keser, yi diye sa verir. yarı bişmiş gulağı, azında çiğner durursun, et dadı gelir, ama azına et gelmez, bu seni yaklaşık bi 10-15 dakka oyalar. sona ciğerler saplanır pafla karaciğer garışık, heç hayatında yimemiş kimin yersin. biz şimdi bunların heçbirisini yapamıyoruz istanbulda. anca al kasaba ver o dağıtsın, saada bi but gelsin yeter.