normal türkçe'de, yer adları 2 heceliyse vurgu başta; 3+ heceliyse 2. hecededir. fakat anteplice'de durumlar biraz farklıdır. yanı dışarılılar "antep" deyken, bu işden dolayı gercik geliy adamın gulaana.

ia | aa
2 heceliler: [ antep | an tep], [ hoşgör | hoş gör], [ maraş | ma raş], [ arıl | a rıl], [ halep | ha lep]

sesliyle biten 3 heceliler: [a rasa | arasa], [a dana | adana]*

3+ heceliler: [bin evler | binev ler], [is tanbul | istan bul], [ib rahimli | ibrahim li],

-li, -lik'le bitenler: [ka vaklık | kavaklık)], [zey tinlik | zeytinlik], [de nizli | denizli]

esaas æam dünya dillerinin çoğunda, yer adları, anteplicedeğ kimi söyleniy, biliy miseéz? ingilizce, rusça kimi avrıpa dillerinde, azerice'de, farsça'da, arapça'da hep beyle...

yer adlarına ek olarak nesne (ışıklık, ekmeklik) ve soyisimlerde (derici, bükücü, vs.) de görülür...