zamanın hönkarı gafası yeen çalışan antepli mamed'i yanına vezir olarak alır.
mamed ki tam bi zeher bardaa,çok gomplike yanı her şeyden anney her gonuda bilğili.
gel zaman ged zaman bizim hönkar mamed'den ahıl almadan heç bi iş dudmaz olmuş,
mamed şunu şeyle mi edsek,mamed buna ne ceza verek,mamed naader vergi alsak ola,
yanı mamed'siz bi iş dutamaz olmuş,beri gel mamed öte get mamed yanı annıyacaanız.
buruya gader her şey normal'da mamed'nen yidee içdee ayrı gedmiyen her gün ayni delee işiyen bizim hönkarın
içten içe yeen gısgandığı bi huyu varmış mamedin,amma ne gısganma gözüne uyhu girmemiye başlamış geceleri.
bakdı ki olmeycı bi gün mamed'i huzuruna çaaddırmış,bütün dövlet erkanı orda tabiki;
-gel bakalım vezir-i azzam mamed efendi ne zamandır beni rahatsız eden bi konu var sana onu soracağım,demiş.
mamed çiy yimeyk ki garnı argısın gayet iraad bi vaziyedde
+heyrişallah padişahım emret baalım ferman sening yoorum,demiş.
-bak mamed bana doğruyu söyleyeceksin
+temam padişahım bu güneaader heç yalanımı gereksizleemi gördööz mü
-yok iyi has adamsım bilirim amma;
de bakalım bana şimdi,kaç senedir seninle beraberiz adım adım beni takip edersin abdeshaneye bile girsem değil mi
+hee dorgu deyn haşmetlim abdeshanıya bileme berebar giriyk
-hah işte onu diyeceğim bende sana,sende benimle abdeshaneye aynı anda giriyorsun nasıl benden evvel çıkıyorsun hıı de bakalım nedir bunu sırrı,eğer doğruyu söylemezsen kafanı vurdururum senin.
mamed needsin bööne gader arasından su sızmıyan padişahın derdine bak der içden içe,amma belli ki durum da vahimdir.
+hönkarım biz antepliyk ya
-evet
+ acı biz yağlı yüzlü yirik yimeemizi,acıy dadlıy garışdırırık soonada hacetimiz geldee bille abdeshanıya girer gızdırırık gızdırırık eyden bişiririk gendini
bişdeene ganeaat getirdeemiz kimi aceleynen uçguru çezer yüzünüze gül suyu bi galemde bırahırık hebbisini,der.
-bire zındık benimle dalga mı geçersin
+olur mu rafığım şey haşmedlim ne haddime
-tamam o zaman bunu yarın deneyeceğiz eğer dediklerin yalan ise kafanı yok bil.
mamed'i bi telaşdır alır needsem ola deyn düşünüyken anasının asgere gediyken söölede hanek gelir aklına;
''oolum gurbete gediyn yolda malhıtalıyı nohudu acıy eşğiy dadlıy yeen garışdırma vırrık olursun'' ve temam bu iş der mamed.
devlisi gün padişaha naader yağlı yüzlü yimek,daldı,eşgi varsa yidirir işi garantiye almak uçunda üsdüne bi bardak zeyt içirir,maksad padişah vırrık olsun gendinden evel def-i hacetini yapsın çıksın,gendide gafey gurtarsın.
allahım bohunu döküym baa yardım ed deyn duva eder aaşamı beklemiye başlar.
ey æam gün durur mu güneş aşar bizim padişah ufak ufak sıhışmıya başlar hemene vezir mamed’e haber salar.
devlet erkanı toplanır yan yana olan iki abdeshananın birine padişah girer öötene bizim antepli vezir mamed
amma girmeden evel padişaha;
+hönkarım acele etmeycin eyden gızdırıcın gızdırıcın bişiricin soonamıya birden bire bırahıcın ha unudma,der.
hünkar girer içeri garın argısı,sancı,binbir çeşit gurultu sahı bellen mercidabık şavaşı oluy içerde
dayanır dişini sıhar,garnının içinde getgede artan basınca dayanamaz tamam heralde diyerek elini uçkuruna atar.
o da ne uçkur dolaşıp kör düğüm olmasın mı needdiyse açılmaz naalet.
basınç arttıkca panikde artar uçkuru açmıya çalışdıkca ambelbeter düğüm olur uçgur.
gader mamed uçun ağlarını örmüye başlamışdır.
bizim hasıt padişah tam düğüm açılacaa sıra içerde eşgiyp gohan ne var ne yoksa tumana şavrala guşşaa yimeniye bi gözel doldurur.
sağa sola suvaşdırı suvaşdırı söve saya dışarı çıhar.
çıkar ki mamed hacatını görmüş orda dingeliy.
mamed hönkarın halını gördöö bile nenesinin örgeddee naader duva varsa bi nefesde aleynı ohur.*
aman tohul demiye galmadan gürler hönkar;
-ne dediysen aynısını yaptım sen benimle alay mı ediyorsun zındık bak şu halime
+namısıma yok hönkarım olurmu eyle şey
-tiz şurda vurun düzenbazın kellesini
hemen oralıkda mamed’i yatırırlar yere,başını da kütee gollar palta havıya kahar tam enecee sıra mamed;
+yaav hele bi dur hökarım saa bi şey sorucum,sen bunu eydeney gızdırıp bişirdin mi
-her ne dediysen aynısını yaptım zındık
+bi dagga dayı oolu,der mamed elini dutan cellada
eğilir yerde duran hönkarın içi dolu yimenisine daldırır elini yimeninin içinde bi dolandırır
barmaanı aazına götürür yalar
bi sağa yatırır bi sola yatırır diliynen ve şeyle der hönkara;
-ey gözünü sevdeem elini öpdööm hönkarım ben saa gızdır eydeney bişir dedim de dibine duddur demedim ki ....der ve kellesini gurtarır.