nenemgilden halalarım bir olur beni yeen ezerlerdi.
gız, hele şu gapları yıha; gız acı şuraları çal, şeyle berk berk çal, eyi dut süpürgeyi eyiii!
yarın öbür gün el gapısı seni ıbrığın böyük aazından goyar güccük aazından çeher çıharır, eyisimi sen burda alış, alış da söyledikleri zorua getmesin soora.

ablam küfde yoğururken gızgın yağ döküldüğü kimi acı eli yanardı anında cevap gelir: de gızım de eling eğilmeli beling bükülmeli dizing gırılmalı -ve mökemmel final- sabah el gapısı var!

-esasda sen bu gıza yeen eziyet edin zekiye.
-niye ne eddiğim var kele.*sehpayı getir dingelme(bunu gaş gözden ayakdaa gızına söylüy.sözsüz iletişim)
-bu gız ohumuş gız ,çalışıy işden yorgun argın geliy aşamaca hışı çıhıy garibimin daa birde sen evde oturtmun tama hec.hem nedicinde bu gader iş dutturin gendine,nakış ediy,yimek yapıy,döşşek bile köpüddünü gördüm yazık kele.
-yohh anam edici tabi yarın el gapısı var bellesin herşeyi, belleyip bir kenara gosun.her işi bilmeli ohuldayken kalemii,işdeyken edebini, evdeyken avratlıını bilmeli.örgensinn soona işine gelmezse bilmim der.

annemin bana nasihatı hem komik hem ibretlik :)

acı eyle her duyduna inanmıycın her gördüne gövermiycin anası....

sabırlı olucun....

eyi yoğur,
yanmasın,
kaynamadan atma,
önce sovanı örseliciyn,
acı gül,
....