gaziantep lisesinin beden öğretmeni şükran.

gözümün önünde, tören sırasında bir öğrenciden yediği tokatı unutamam, o da unutmamıştır muhtemelen ki kayboldu bu olaydan sonra. tokatı atanı ise tombiş yanaklarından dolayı görsem tanırım ama adını sanını bilmem, bilseydim antebin efsane öğrencilerine adını yazardım.

olay çok ani oldu, öğrencinin de bunu planladığını tahmin etmiyorum, sadece bir anlık refleks gibi göründü bana. şükran hoca muhtemelen sıraya geç, doğru dur, konuşma falan demiştir. ancak, bunu söylerken belki itti, belki de bağırdı ve bu arkadaşımızın gücüne gitti. şükran hoca çok havalı, özgüveni yüksek, genç, esmer güzeli, bekar bir kadındı. güzelliğinin farkındaydı ve bu onu bazen küstah davranışlara itebiliyordu. hızlı büyümekten dolayı vücudu üstünde hakimiyetini henüz tam olarak sağlayamamış, hoyrat, büyük ihtimal babası da anasını döven, bu nedenle bir kadına vurmayı normal karşılayan, otoriteye karşı durmayı karizma zanneden, heç öte get denmemiş, kölgeli, döğüşgel, antep cehallarından sürpriz hareketler gelebileceğini, mesafeli ve temkinli olunması gerektiğini bilemezdi, yazık oldu. o yıllarda giydiği yakışan, yürürken baktıran öğretmenlere pek rastlanmazdı. bir kendini bilmez antep lisesini şükran hocasız bıraktı.