gabulde oynanmazzz. 20 küsur sene her ayın ilk cumartesi günü nenemin gabulünde bi fiil sürekli servis yaptım.gün mantığından oldukça farklıdır.o gün ev saabının hazırlık yapıp misafir beklediğini tüm gonu gomşu eş dost araba bilir.o gapı hiç hösmez.gabul saabının gelini gızı ve torunlarının cartanı çıkar.biri kahar diğeri oturur herkesin gabul günü bellidir. evde canı sıhılan döpiyesli diz altı çoraplı çenesinin altında üçgen eşarbı düğümlü teyzeler ''amaaaaan böön de emire hanım ın gabulu yerin gedek eşi dostu bir arada görek'"diye gapıyı yitip içeri girer ve son derece resmi bir ortam olur.kimi ay 10 kişi gelir kimi ay 50.hizmet edenlerin ne çıkarsa bahtına artık. mezdeke çalıp oynuyorsanız altın vb. bir gündür o... tabi gabulün yerini gün aldı. gabul tayfacı teyzeler birer birer rahmetli oldu ve bu gelenek yanlış bir şekilde yeni nesle sirayet etmeye başladı. (gabul olayını bundan 15 sene önce aynı nedenlerle sonlandırdık.hatta nesli rahmetli anneannemle tükendi bile denebilir.hizmet bazen misafir sayısı aynı anda 10 u geçtiğinde sokranırdım ama iyi ki böyle bir geleneğe doğru şekli ile şahitlik etme şansına nail olmuşum. )