önce sevgisi diyecekken tutkunun daha doğru olduğuna karar verdim. gümüş; yıllara meydan okuyan, modası hiç geçmeyen, önceliğini hiç yitirmeyen, baş köşeleri, yemek masasını, sehpaları, duvarları, büfeyi, konsolu, nakışları, her yeri işgal eden, ne kadar çok da olsa antep avradının asla doyamadığı büyülü bir madendir.

evi gümüş dolu bir kadının, sanat galerisinde çalışan kızından öğrendiği resim fiyatları üstüne eşsiz yorumu:

- kele o resimler nağder bahalıymış. ben resim alacağma gümüş alırım, ortaya goyarım, geder gelir baharım...
(yaşanmıştır)

cehizlerin de olmazsa olmazıdır. kaşığından, tepsisine * likör dahımından * şamdana, vitrin süsünden sehpaların üstüne her yere konur. antep avradına göre şeyle peh denecek bi evde illa ki bolamadı olmalıdır.

zatilem - be anam bizim happanında malı naader gümüşlüymüş. kele mısafır için bi kelle gazanını bilem vermeye özü dövmedi zaar hanegide, antep arvadının atayı dededen gümüş sevgisini göstermektedir.


(bkz: malı gümüşlü)