iyi yetişmiş bir antep kızı annesinin bakışından ne demesi, nerede durması ve ne yapması gerektiğini anlar. "o konuya girme" bakışı ile "bardaklar boşaldı çay doldur" bakışı arasındaki ayrımı anlar.
hangi misafire hangi çay takımının çıkarılacağını, ikramın hangi sıralamayla yapılacağını sormadan bilir, anlatılmadan anlar.
misafirin yanında ne kadar oturulacağı, nereye oturulacağı gibi konularda son derece stratejik ve ölçülüdür. ölçü onun göbek adıdır. dekolte ve az şekerli kahvede ölçünün hayati önemini sezgisel olarak bilir ve hata yapmaz. ne yılışıktır ne soğuk nevale.
ortamı koklayıp nabza göre şerbet vermek konusunda annesi danışmanlığında master tezi yazmıştır. "dur ayağımı yer edeyim gör sana ne edeyim" ise doktora tez başlığıdır. tabi ki danışmanı annesidir. mütevazi hanım hanımcık içi dolu turşucuk çizgisinden taviz vermez. *

erkeklere taleplerini kendi fikirleriymiş gibi sunmak ve gönüllü çalışmalarını sağlamak konusunda yaşam boyu öğrenmek ekolünü benimser, annesinin yaşam boyu çıraklığını yapar. öyle ki sadece evdeki erkekler değil; kapıcı, pasajdaki satıcı, kuyumcu, mağazadaki tezgahtar o'nun hayatını kolaylaştıran adamlardır, gönüllü neferlerdir. bu konuda nene olunca ordinaryüslük alınacaktır. "hele oğlanlar acı beni şoora eletin, taman hastayim yeriyemeym nenem" gibi tadından yenmeyen bir cümleye hayır diyebilen sokaktan geçen herhangi bir er kişi var mıdır?

aslında burada hayret edilecek nokta bu konuların ev içinde yüksek sesle konuşulmamasıdır. bu hasletlerin antep anasından antep kızına sözsüz iletişim ve psişik öğrenme yöntemleriyle geçişi incelenmeye değerdir. bu ev içi eğitime, toplumsal cinsiyet, çalışan sosyolog şapka çıkarmalıdır. çıkarmayanın alnı itinayla karışlanır.